علی منی و انا من علی و لایودی عنی الا انا و علی

این حدیث در کتابهای زیر که تماما از کتب صحاح و معتبر اهل سنت است آمده است:
سنن ابن ماجه/ ج1/ ص4، خصائص نسائی/ ص20، صحیح ترمذی/ ج5/ ص300، جامع الاصول ابن کثیر/ ج9/ ص471، جامع الصغیر سیوطی/ ج 2/ ص56، ریاض النظره/ ج2/ ص229 و...
این حدیث شریف تصریح دارد به اینکه امام علی علیه السلام تنها کسی است که رسول خدا او را به جانشینی برگزیده است

شان صدور این حدیث به این شکل است که زمانی که سوره برائت بر پیامبر نازل شد پیامبر از طرف خداوند مامور گردید که این سوره را به مشرکان ابلاغ کند، پیامبر بلافاصله سوره را به ابوبکر دادند و او را روانه مکه نمودند تا این سوره را در ایام حج بر مشرکان بخواند.

بعد از حرکت ابوبکر فرشته وحی بر پیامبر نازل شد و فرمود که خداوند می فرماید : ای رسول ما قرآن را جز تو یا کسی که از توست نمی تواند بر مردم ابلاغ کند.

پیامبر بلافاصله علی علیه السلام را طلبید و به ایشان فرمود که دنبال ابوبکر روانه شود و هر جا که به او رسید سوره برائت را از او گرفته به مکه برود و ابوبکر را به مدینه بازگرداند .

علی علیه السلام حرکت کرد و در راه به ابوبکر رسید و او را از ماوقع مطلع کرد و سوره برائت را از او گرفت و عازم مکه شد. ابوبکر برگشت در حالی که می گریست و می گفت: ای رسول خدا به من هم اجازه بده که مطلبی را از سوی تو بیان کنم حضرت فرمود: خداوند به من دستور داده است که یا خودم یا علی به جای من مطلبم را ادا نماید (یعنی علی سخنگوی من است) این داستان در کتابهای فوق به صورت مبسوط بیان شده است.

و این شباهت دارد به سخنی که پیامبر در مناسبت دیگری به علی علیه السلام فرمود:

ای علی تو هستی که برای امتم بیان می کنی آنچه را که پس از من درباره اش اختلاف کنند.

این حدیث نیز در کتب زیر آمده است:

تاریخ دمشق ابن عساکر/ ج2/ ص488، کنوز الحقائق مناوی/ ص203، کنزالعمال متقی/ ج5/ ص33 و..
پس اگر کسی غیر از علی نیست که سخنگوی پیامبر باشد و اوست که اختلافهای امت را پس از پیامبر حل و فصل می کند چگونه ممکن است که کسی بر او تقدم داشته باشد که معنای (ابًا) را نداند و بمیرد در حالی که معنای (کلاله) را نمی داند!